การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการปรับบทแปลและกลวิธีการแปลที่ปรากฏในเรื่องสั้น จำนวน 3 เรื่อง คือ “ปีศาจกบและจูโกโร” “อะไรอยู่ในถ้วยชา” และ “เพลงจิ้งหรีด” (“The story of Chugoro”, “In a cup of tea”, “Kusa-Hibari”) จากหนังสือเรื่อง Kotto: Being Japanese Curios, with Sundry Cobwebs ประพันธ์โดยแล็ฟคาดิโอ เฮิร์น (Lafcadio Hearn) โดยในฉบับแปลใช้ชื่อภาษาไทยว่า “ผีญี่ปุ่น” โดยมีปาริฉัตร เสมอแข เป็นผู้แปล ผู้วิจัยนำหลักเกณฑ์ในการปรับบทแปลของสัญฉวี สายบัว (2560) และโมนา เบเคอร์ (Baker, 2535) เป็นเกณฑ์ในการวิเคราะห์ โดยการจำแนกตัวอย่างทั้งหมดออกเป็นจำนวน 21 ตัวอย่าง ซึ่งแบ่งเป็น 2 ระดับ คือ การปรับระดับคำและการปรับระดับโครงสร้างของภาษา จากผลการศึกษาพบว่า การปรับบทแปลระดับคำที่พบมากที่สุดคือ การตัดคำหรือสำนวนทิ้งไป รองลงมาคือ การใช้วลีหรือประโยคแทนคำ ส่วนการปรับบทแปลระดับโครงสร้างของภาษาที่พบมากที่สุดคือ การเพิ่มและละคำในประโยค รองลงมาคือ การปรับระเบียบวิธีเรียงคำในประโยค ในส่วนกลวิธีการแปลพบว่าผู้แปลใช้ทั้งการแปลแบบตรงตัวและการแปลแบบเอาความ ส่วนใหญ่ผู้แปลเลือกที่จะแปลเอาความเพื่อให้มีความเป็นธรรมชาติในภาษาปลายทาง